Teatr Nowszy

„Nowszy Teatr” to przestrzeń pomiędzy awangardą i tradycją – obie są źródłem rozwiązań scenicznych, poprzez które docieramy do odbiorców naszych działań. Korzystamy z nowatorskich narzędzi warsztatowych i niekonwencjonalnych rozwiązań formalnych. Jednocześnie sięgamy często po tradycyjnie rozumianą choreografię oraz dramaturgię.

Teatr Nowszy to otwarta grupa artystów tańca oraz teatru, których łączy dążenie do jak najlepszej komunikacji z widzem oraz etyka wspólnej pracy. Nie jesteśmy kolektywem, ale też nie zespołem podążającym za liderem. Jednoczymy się wokół wspólnych inicjatyw, przyjmując różne role, ale w każdej z nich pozostajemy indywidualnymi artystami. Ważna jest dla nas podmiotowość wszystkich uczestników realizowanych działań, także widzów.

ODYSEJA

Choć współczesny świat stoi dla nas otworem, to coraz rzadziej wyruszamy w podróż, która nie tylko jest przygodą, ale też ścieżką wewnętrznej przemiany. Dziś możemy polecieć na koniec świata lub nawet zdobyć z wycieczką Mount Everest, ale to nie oznacza, że przekraczamy jakiekolwiek osobiste granice. Doświadczamy jedynie iluzji rytuału przejścia, którą chętnie wzmacniamy epicką relacją w mediach społecznościowych. Istotą podróży jest to, co po drodze. To otrząśnięcie się z młodzieńczych ideałów i odnalezienie sensu życia – swojej Itaki.

Projekt Odyseja to nie tylko przywołanie motywu homerowskiej podróży Odyseusza. To także artystyczna droga od mitologicznego chaosu do poezji kosmosu Kubricka. Spojrzenie w świat, który “wyszedł z formy” rozbudzając w Hamlecie konieczność jego naprawy.

Zapraszamy widzów do miejsca, gdzie podróż się rozpoczyna lub kończy. Na dworcu kolejowym – pomiędzy przyjazdami i odjazdami pociągów – będziemy wspólnie doświadczać wyprawy w różnych jej momentach: tuż przed „wyjazdu”, w chwili zwątpienia oraz w procesie dojrzewania – rytualnej „śmierci do nowego życia”. Każdy uczestnik otrzyma zestaw słuchawkowy, który będzie bramą do intymnego świata wykreowanego przez performerów, a niedostępnego dla przypadkowych przechodniów. Poprzez język teatru i tańca zbadamy, w jakim stopniu archetyp homo viator – człowieka w drodze, jest aktualny dla współczesnego Europejczyka.